Przegląd syropów dla dzieci

W przeglądzie nie ma nazw handlowych leków. Taką zasadę przyjęłam, ponieważ nie reklamuję żadnego leku ani nie promuję żadnej firmy farmaceutycznej. Przejrzyj, czym dysponują lekarze. I jeśli dojdziesz do wniosku, że jest tego dużo i trudno wybrać, to działasz w najprostszy sposób – idziesz z dzieckiem do lekarza.

Grupa I: Syropy stosowane w kaszlu:

1. wykrztuśne, w większości na bazie substancji ziołowych. Do tej grupy należą: wyciąg z korzenia lukrecji, pierwiosnka, żywokostu.

2. mukoregulatorowe, do których należy karbocysteina (na receptę),

3. mukokinetyczne, np. ambroksol, bromheksyna,

4. mukolityczne, N-acetylocysteina (bez recepty), erdosteina(na receptę)

5. przeciwkaszlowe, butamirat, niechętnie stosowany u dzieci oraz lewodropropizyna, skuteczna w obwodowym hamowaniu kaszlu.

6. inne: do tej grupy dołączyłam syropy, wspomagające leczenie. Tu należałaby pelargonia afrykańska, czarny bez, ziele werbeny. Niektóre z tych leków badaniach in vitro wykazują działanie przeciwwirusowe, mogą skracać czas występowania objawów.

fot. pixabay.com

Grupa II: syropy przeciwgorączkowe.

Syropy przeciwgorączkowe dla dzieci są tak naprawdę dwa:

1. paracetamol, stosujemy od drugiego miesiąca życia,

2. ibuprofen stosujemy u dzieci 3 – miesięcznych.

Stosowanie leków przeciwgorączkowych to może temat na oddzielną dyskusję. Zwracam jednak uwagę, że są sytuacje, w których nie podaje się ibuprofenu, jak na przykład gorączka w przebiegu ospy wietrznej.

Grupa III: syropy „na odporność”.

Nie jest chyba zaskoczeniem fakt, że nie podnoszą one odporności.

Jeśli chodzi o zaburzenia odporności, to są to stany wymagające diagnostyki i leczenia. Upośledzona odporność to nie jest rozpoznanie. Jest to efekt choroby. Leczymy chorobę, jak ciężki złożony niedobór odporności albo agammaglobulinemię. Leczymy immunoglobulinami, czyli gotowymi przeciwciałami. Dożylnie, podskórnie.

Jeśli Twoje dziecko ma podejrzenie zaburzeń odporności, to nie dajesz mu syropków z apteki, które „pani poleca”, tylko biegniesz do lekarza, który robi diagnostykę. I mówi, co robić.

Jeśli dziecko nie ma podejrzenia o zaburzenia odporności, to nie wymaga leczenia. Jaki zatem będzie efekt syropków?

Mówiąc krótko – mierny o ile nie żaden. Najczęstszym objawem syropków jest próchnica a to za sprawą dodatku cukru. Syropy „na odporność” w moim rozumowaniu powinny mieć na celu podwyższenie stężenia przeciwciał, co miałoby się objawiać brakiem choroby. Żaden z syropów nie ma takiej mocy.

Już samo wydłużenie okresu między chorobami to dużo, ale syropy nie mają takich działań także. Syrop może być lekiem wspomagającym leczenie. Lekiem leczącym zaburzenia odporności – nie.

Grupa IV: syropy przeciwwirusowe.

Najpopularniejszy i reklamowany jako dwa w jednym: i przeciwwirusowo i na odporność jest pranobeks inozyny, dostępny bez recepty. Jeśli immunolog zaleciłby w specjalnym dawkowaniu, to ok, stosujemy. Jednak do tej pory inozyna pranobeks ma udowodnioną skuteczność kliniczną tylko w leczeniu zakażeń wirusem herpes (to grupa wirusów wywołujących opryszczkę, ospę wietrzną, podostre stwardniające zapalenie mózgu).

Grupa V: Syropy własnego wyrobu

Najczęstszy to syrop z cebuli, działający przeciwkaszlowo i syrop malinowy, szeroko stosowany w przeziębieniach.

To moi faworyci. Nie ukrywam, że prawdziwy syrop, jeszcze wytworzony własnoręcznie rękami babci, ma magiczną moc leczniczą.

Babcie od zawsze miały pod ręką syropy na przeziębienie. Dziecku trzeba było dać lekarstwo, żeby uwierzyło, że sprawa jest poważna i trzeba wyleżeć. Jak dajesz komuś specjalny syrop, odmierzasz starannie łyżeczką, to on czuje się leczony, zaopiekowany. Babcie w ten sposób wyrażały troskę. Poza tym, syrop trzeba czymś popić, najczęściej herbatą. Zawsze łyżeczka syropu była dodawana do herbaty, albo dziecko piło prosto z łyżeczki, ale musiało popić. W ten sposób babcie realizowały najstarsze, najważniejsze zalecenie lekarskie – nawadniały chorujące dzieci.

Nawadnianie jest naprawdę ważne. W przeziębieniu dochodzi do nieżytu błon śluzowych dróg oddechowych. Nieżyt, czyli błona nie działa tak, jak normalnie, ulega obrzękowi, przekrwieniu, jej komórki powierzchniowe produkują dużo wydzieliny, początkowo wodnistej (katar wodnisty) potem śluzowej (wodnisty przesącz zaczyna się zbijać, powstają mostki między jonami wydzieliny) aż czasem ma żółto – zielonkawy kolor, który naprawdę nie zawsze świadczy o zakażeniu bakteryjnym.

Czy zawsze syrop? Uwaga, ważne!

Po pierwsze, część wyżej wymienionych leków ma swoje odpowiedniki w innej postaci, na przykład kropli, tabletek, czopków czy granulatu. Szczególnie dotyczy to leków przeciwgorączkowych.

Po drugie, zawsze trzeba pamiętać, że skład syropu to nie tylko tzw. „substancja czynna” czy wyciąg z owocu, ale też woda i inne dodatki. Jednym z częściej stosowanych są estry smakowe, barwniki i syrop glukozowy. Zatem ostrożnie u dzieci z atopowym zapaleniem skóry, alergiami czy cukrzycą.

I po trzecie, trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że każdy syrop, tak jak każdy lek, ma swoje działania niepożądane. W przypadku syropów wspomagających leczenie kaszlu to zaburzenia ze strony żołądka, leki przeciwkaszlowe dają działania niepożądane ze strony układu oddechowego. Paracetamol przedawkowany może doprowadzić do niewydolności wątroby. Chociaż ciężko przedawkować przypadkiem paracetamol, bo jego zakres terapeutyczny jest szeroki, to u małych dzieci nie jest to takie niemożliwe.

Każda grupa syropów ma od jednego do kilku preparatów dostępnych w aptekach. Moim zdaniem, najlepszym rozwiązaniem jest konsultacja z lekarzem. W zaciszu gabinetu lekarskiego, w zabezpieczeniu tajemnicą lekarską, możesz liczyć na bardziej indywidualny dobór odpowiedniego syropu dla dziecka.

literatura:

1) A. Szczukocka – Zych, Makowska M.: Profilaktyka i leczenie nawracających infekcji górnych dróg oddechowych u dzieci. Pediatria po Dyplomie, Tom 22, Nr 4, 2018r.

2) Gburzyńska – Czudzinowicz P, Mazurek H.: Leczenie kaszlu mokrego ze szczególnym uwzględnieniem wielotorowego działania acetylocysteiny. Pediatria po Dyplomie, Tom 23, Nr 1, 2019r.

3) Szczukocka – Zych A.: Porównanie działania pelargonii afrykańskiej i czarnego bzu w leczeniu infekcji dróg oddechowych. Pediatria po Dyplomie, Tom 23, Nr 2, 2019r.