Wszystko zależy od tego, czy pediatra jest lekarzem poz, czyli systemowym, czy pracuje wyłącznie w ramach swojej praktyki. Lekarz „systemowy”, lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, jak na przykład pediatra w Twojej przychodni, może wystawić skierowanie do każdej poradni specjalistycznej.
Lekarz pracujący wyłącznie w ramach praktyki prywatnej jest „poza systemem” i nie może wystawić takiego skierowania. Nawet, gdyby to zrobił, poradnia specjalistyczna tego nie uzna. W praktyce, lekarze z gabinetów prywatnych nie wystawiają skierowań, bo one nie umieszczają pacjenta w systemie.
I to jest zasadnicza różnica.
System opieki zdrowotnej zakłada bowiem, że każdy, kto z niej korzysta, ma prawo do świadczeń w ramach ubezpieczenia zdrowotnego. Ci, którzy zdecydowali się skorzystać z opieki prywatnej, konsekwentnie są w niej umieszczani.
W praktyce wygląda to tak, że wystawić skierowanie do poradni specjalistycznej może każdy lekarz systemowy. Czyli, lekarz rodzinny w przychodni podstawowej opieki zdrowotnej, lekarz pracujący w przychodni specjalistycznej i lekarz pracujący w szpitalu. Jeśli dziecko przebywało w oddziale pediatrycznym i jego lekarz prowadzący zaleca na kontrolę w np poradni kardiologii dziecięcej, wydaje skierowanie i rodzice rejestrują dziecko na wizytę w ramach NFZ.
Do jakiej poradni nie potrzeba skierowania?
- Skierowanie jest potrzebne do prawie wszystkich poradni specjalistycznych, za wyjątkiem
- ginekologa i położnika,
- onkologa,
- psychiatry,
- wenerologa,
- dentysty.
Skierowania nie muszą także przedstawiać następujące osoby korzystające z ambulatoryjnej opieki specjalistycznej:
- inwalidzi wojenni i wojskowi,
- osoby represjonowane,
- kombatanci,
- niewidome cywilne ofiary działań wojennych,
- chorzy na gruźlicę,
- zakażeni wirusem HIV,
- w zakresie badań dawców narządów,
- uzależnieni od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych – w zakresie lecznictwa odwykowego,
- uprawnieni (żołnierze lub pracownicy) oraz weterani – w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa.
Kiedy pediatra nie wystawi skierowania do poradni specjalistycznej?
Skierowania do poradni specjalistycznej nie może wystawi lekarz spoza sytemu, czyli przyjmujący wyłącznie w ramach swojej praktyki a także pracujący w każdym podmiocie leczniczym, który nie działa w ramach kontraktu z NFZ.
Zatem, kiedy zjawiam się na prywatnej wizycie domowej i zalecam kontrolę w poradni specjalistycznej, nie mogę wystawić do niej skierowania. Gdybym bardzo chciała i napisałabym, to i tak ta poradnia nie może zarejestrować dziecka ze skierowaniem z prywatnej praktyki.
Tak samo skierowania do poradni specjalistycznej na NFZ nie może wystawić lekarz z prywatnego gabinetu.
Działa on w zakresie własnej praktyki i prowadzi podmiot leczniczy, poza kontraktem z FZ.
Zdarzało mi się jeździć na wizyty domowe w ramach umowy z prywatnym podmiotem leczniczym. Nie przyjeżdżałam wówczas do dziecka tylko we własnym imieniu, bowiem reprezentowałam zatrudniający mnie podmiot. Działało to tak, że rodzice mieli wykupione prywatne ubezpieczenie, takie dodatkowe poza NFZ. W ramach prywatnego pakietu ich dodatkowy ubezpieczyciel gwarantował na przykład dwie wizyty pediatry w ciągu miesiąca. Żeby móc wywiązać z tej obietnicy, podmiot zawierał umowę z firmą, która zrzeszała w swoich szeregach lekarzy. Wówczas pediatra, zobowiązany umową z tą firmą, jechał na wizytę do pacjenta. Cały ciąg zobowiązań odbywał się poza NFZ. I na takiej wizycie dziecko nie otrzymywało skierowania do poradni.
Inna sytuacja jest , kiedy „pakiet” w ramach prywatnego ubezpieczenia obejmuje konsultację u specjalisty. Wówczas rodzice umawiają prywatna wizytę, opłaca prywatny ubezpieczyciel z ich składki a skierowanie… nie jest w ogóle potrzebne. Skierowania funkcjonują tylko w systemie ubezpieczenia finansowanego ze środków publicznych. Czyli na NFZ.
Czasem pacjenci dziwią się, bo lekarz z poradni prywatnej wystawia skierowanie. Tak, może być taka sytuacja, kiedy poradnia, poza tym, że działa komercyjnie, ma też umowę z NFZ na udzielanie świadczeń zdrowotnych i pacjent został przyjęty w ramach ubezpieczenia w NFZ.
Badania przed wizytą w poradni specjalistycznej.
Lekarze poz, czyli lekarz rodzinny albo pediatra, daje Ci skierowanie na badania dodatkowe (czyli nie tylko krew, tylko badanie niezbędne do potwierdzenia rozpoznania, z którym lekarz kieruje cię do specjalisty). Zwyczajowo zawsze przed pierwszą wizytą. Czyli, jeśli lekarz poz podejrzewa u pacjenta niedoczynność tarczycy, daje pacjentowi skierowanie do poradni endokrynologicznej oraz skierowanie na badania potwierdzające rozpoznanie. Zatem nie musi wykonywać ani morfologii, ani badań biochemicznych, tylko kieruje na tsh, ft4 i usg tarczycy. Bardziej szczegółowe badania nie są dostępne w poz, zleci je lekarz specjalista.
Ten pakiet badań jest konieczny do postawienia rozpoznania i z tym pakietem badań pacjent idzie do specjalisty, akurat w tym przypadku endokrynologa.
Jeśli jednak chce „sobie” wykonać badania kontrolne co pół roku, to skierowanie na badania kontrolne, każde związane z tą samą chorobą, wystawia poradnia specjalistyczna. Lekarz poz, czy to pediatra czy lekarz rodzinny tego nie zleca! Taka sytuacje regulowana jest przepisami prawa:
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1146 z późn. zm.):
§ 8 ust. 1 Świadczeniodawca zapewnia udzielanie świadczeń w sposób kompleksowy obejmujący wykonanie niezbędnych badań, w tym badań laboratoryjnych i diagnostyki obrazowej, oraz procedur medycznych związanych z udzielaniem tych świadczeń.
§ 12 ust. 7 W przypadku skierowania pacjenta do szpitala, w szczególności do planowego leczenia operacyjnego, szpital wykonuje konieczne dla leczenia w szpitalu badania diagnostyczne i konsultacje.
Nie jest to oczywiście żadna forma umowna między lekarzami, tylko zasada ta wynika wprost z podstawy prawnej.
fot. pixabay.com
